Proszę na wtorek nauczyć się wszystkich nazw przypadków i ich pytań.
Ja przypadków siedem znam, więc ich nazwy zdradzę wam.
Pierwszy kłania się mianownik.
Pyta: kto?, pyta: co? - dalej będzie łatwo szło.
Już dopełniacz się rozpycha - a ja sobie ciężko wzdycham:
kogo, czego nie ma? Zdzicha.
Na cel biorę już celownik,
komu, czemu się przyglądam?
Kamil powie chomikowi, no, a ja - że chłopczykowi.
Czwarte miejsce zajął biernik
i zadaje nam pytanie: "Kogo widzę?" lub "Co widzę?"
Nie, nie powiem, bo się wstydzę.
Kamil powie, że chomika, ja zaś rzeknę - że chłopczyka.
Notes to jest mój niezbędnik, więc wpisuję tam "narzędnik".
Z kim, z czym idę? Ja odpowiem, że z chłopczykiem, no, a Kamil - że z chomikiem.
Już ustawia się miejscownik - jest z kolei szósty w rzędzie.
Myślę o nim zawsze, wszędzie.
O kim? - powiem: "O chłopczyku". O czym - Kamil? O chomiku.
Siódmy - wołacz. Kamil krzyknie: "O! Kochany mój chomiku!
A ja westchnę: "Mój chłopczyku!"
To już koniec jest wierszyka, gramatyka niech więc znika,
znam przypadki rzeczownika!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz